Cały nasz projekt odbywa się pomiędzy i w relacji. Autobusu, busa, samochodu. Relacji Tenczyn – Myślenice, Myślenice – Tenczyn. W relacji pomiędzy młodymi ludźmi z dwóch miejscowości, którzy przed rozpoczęciem projektu zupełnie się nie znali. Czy nawiążemy relacje? Służą temu wzajemne odwiedziny, oprowadzania, próba zachowania symetrii. Gry, zabawy, zadania. Zachwyty i krytyka.

Fot. Uczestnicy projektu Ten czyn Myśle nice ©

Projekty artystyczne o charakterze site-specific. Dwie miejscowości połączone działaniami w przestrzeni publicznej to pomysł na pokazanie naszej wspólnoty i możliwości wymiany. Uczestnicy projektu uwrażliwieni poprzez wspólne i wzajemne poznawanie swoich miejscowości stają się bardziej świadomi. Młodzież z Tenczyna komentuje brak chodnika, pasów (nawet w okolicy szkoły). Na to nie mamy wpływu. Znajdujemy atuty, myślimy, jak wpisać się w tak dobrze sobie znane i zupełnie obce przestrzenie. Kolejne pomysły nabierają kształtów, wspomagane internetowymi inspiracjami z całego świata. Każda z realizacji musi być opisana – musimy wiedzieć, jakich materiałów potrzebujemy do jej stworzenia i w jakiej lokalizacji będzie trafna. Burze mózgów, „domyślenie” do pomysłów innych, szukanie lokalnego kolorytu. Tenczynianie proponują „Bramy Lasu”, „Pajęczyny” – instalacje w lesie, Myśleniczanki chcą połączyć starą „Lipkę” (jeden z symboli naszego miasta), która ucierpiała podczas jednej z burz, z jej następczynią posadzoną opodal. Rozmawiamy o pokoleniach, przenoszeniu historii i świadomości miejsc. O odchodzeniu – pojawia się propozycja „znaczenia” kolorową farbą ściętych przez człowieka drzew. W Tenczynie nie ma miejsca, gdzie nie słychać pracy maszyn tartaku – jest ich kilka, może nawet kilkanaście.

Fot. Uczestnicy projektu Ten czyn Myśle nice ©

Telefon. Zdyszana Matylda: Proszę Pani! Przepraszam, wszyscy się spóźnimy. Proszę przeprosić w naszym imieniu! [prowadzącą warsztaty autoprezentacji] Wszystko opowiemy, jak przyjdziemy.

W drodze znaleźli na trawniku pisklę gołębia.

Po brawurowej grupowej akcji oddany w dobre ręce.

Wrażliwość, empatia, sprawczość.

Fot. Uczestnicy projektu Ten czyn Myśle nice ©

Fotografia stała się dla uczestników projektu naturalnym językiem i podsumowaniem spędzonych wspólnie dni w Tenczynie i Myślenicach. Kolejne spotkania, obserwacje, szukanie podobieństw nie tylko w naszych miejscowościach, także pośród nas. Mierzenie się z kolejnymi zadaniami i manualną obsługą aparatów, nawet w telefonach komórkowych, to kompletnie nowe wyzwania. Świeże oko i wyostrzenie uwagi na to, co nieznane, nowe. Efekty uzyskiwane filtrami, już nie tylko intuicyjnie. Małe projekty fotograficzne, zabawy z perspektywą, cyklem, nieszablonowym podejściem do tematu. To wszystko dzięki Karinie Kiczek prowadzącej warsztaty fotograficzne.

Fot. Uczestnicy projektu Ten czyn Myśle nice ©

Projekt miał dawać kompetencje – daje! W czasie jego trwania uczestnicy razem nabierali śmiałości i ćwiczyli kolejne umiejętności. Podczas warsztatów autoprezentacji poprowadzonych przez Małgorzatę Miszczak, reporterkę lokalnej, powiatowej telewizji ITV, wcielili się w nowe dla siebie role i poznali swoje mocne strony. Podczas warsztatu dziennikarskiego poprowadzonego przez Piotra Jagniewskiego, redaktora naczelnego lokalnej gazety, poznali tajniki dobrego tekstu. To wszystko po to, by móc stworzyć treści do własnej strony internetowej. Warsztaty, podczas których taka strona powstała, przeprowadził młody informatyk Bartek Moniak. Nie obyło się też bez twórczych warsztatów robienia toreb i plecaków, które przydają się w ciągłej podróży pomiędzy dwiema miejscowościami – Myślenicami i Tenczynem.

Druga część warsztatów witrażowych zakończyła się sukcesem. Uczestnicy uczyli się ciąć szkło, szlifować, oprawiać je i lutować. Papierowe projekty przerodziły się w piękne witraże. Kolejną częścią warsztatów były zajęcia z autoprezentacji. Uczestnicy mieli za zadanie przedstawić siebie oraz swoją pracę, opowiedzieć o swoich inspiracjach, w języku polskim lub angielskim.

Całą grupą wybraliśmy się też do Krakowa, aby zobaczyć znakomite dzieła polskiej sztuki witrażowej. Odwiedziliśmy kościół Franciszkanów i Pawilon Wyspiańskiego. Następnie zwiedziliśmy Pracownię i Muzeum Witrażu, miejsce, gdzie powstają realizacje do budynków w całej Polsce, nie tylko sakralnych.

Głównym celem tej wycieczki było jednak spotkanie z osobą, która zajmuje się sprzedażą witraży oraz innych wyrobów rękodzielniczych. W kawiarni Collegium Maius uczestnicy warsztatów mogli zaprezentować siebie i swoje dzieła oraz usłyszeć opinie o nich. Wszystkim poszło doskonale!

Podczas warsztatów Odczarowana Fotografia pod kierunkiem fotografa Krzysztofa Janika poznaliśmy podstawy posługiwania się aparatem. Wiemy już, jak zapanować nad jego ustawieniami, aby uzyskiwać zadowalające zdjęcia w różnych warunkach. Było trochę teorii i dużo praktyki. Oczywiście wiemy, że technika jest ważna, ale nie zapominamy o takich rzeczach jak kompozycja, perspektywa i kolor. Bawiliśmy się światłem i cieniem, zapoznając się ze sprzętem studyjnym. Nieobce nam są hasła związane z komponowaniem światła i koloru. Wiemy, czym są światłocień i tonacja. Studio stało się przyjaznym miejscem do realizacji naszych pomysłów fotograficznych. Wszystko, co fotograf ma do dyspozycji, to światło i cień, i z nich maluje portrety. Z technicznego punktu widzenia fotografia to przecież rejestrowanie światła odbitego od obiektu. Następnie zajęliśmy się tym, co zwykle fotografujemy w plenerze – architekturą i krajobrazem. Wyszliśmy w plener na spacer po mieście. Warsztaty zakończyliśmy obróbką wybranych zdjęć. Przed nami ostatnie przygotowania do Wystawy Fotografii Krajobrazowej i już za chwilkę… Gala!

W czwartek 18 października 2018 roku odbyła się druga część warsztatów graficznych. Tym razem udaliśmy się do pracowni, która znajduje się w Nowohuckim Centrum Kultury, a prowadzą ją Marta Wakuła-Mac i Jan Bosak. Uczestnicy projektu wykonali nadruki na koszulki i torby płócienne. Każdy projekt był bardzo indywidualny i wyrażał zainteresowania młodzieży. Pojawiały się różne napisy, które na matrycy pisaliśmy w odbiciu lustrzanym, aby wydruk na koszulce lub papierze mógł być prawidłowo odczytany. W miłej atmosferze ciężko pracowaliśmy, kręcąc nieustannie korbą prasy graficznej.

W środę 17 października 2018 roku udało nam się wykorzystać ostatnie chwile słonecznej jesieni. Pojechaliśmy do parku linowego Xtreme w Wieliczce, gdzie uczestnicy projektu mogli dwa razy przejść trasę niską. Dla wielu z nich była to pierwsza wizyta w parku linowym oraz okazja do pokonania własnych lęków. Wszystkim towarzyszył dreszczyk emocji, a potem radość ze zjazdu na tyrolce. Wspólnie integrowaliśmy się przy ognisku, piekąc kiełbaski, biesiadując i ciesząc się ostatnimi promieniami jesiennego słońca.